1.Eerste boxen geprobeerd
27 april 2021
De eerste boxen zijn bij vrienden en familie om uit te proberen. Ik had niet verwacht dat dat zo spannend zou zijn. In mijn hoofd is al maanden duidelijk wat ik wil doen, maar nu is het de vraag of ik dat ook kan overbrengen.
Tot nu toe vind ik het super leuk! De reacties zijn heel verschillend en dat is zo interessant. Iedereen speelt op een andere manier en dat maakt deze boxen mogelijk. De ene persoon weet meteen wat je met de spullen kunt doen en de ander heeft meer tijd of inspiratie nodig.
2.'Dit is niet de bedoeling'
24 mei 2021
Ik vind het interessant om te merken dat veel ouders behoefte hebben aan een kader: een box met een thema of uitleg wat de bedoeling is. Ik vertel dan dat er geen bedoeling is. Je geeft de box aan de kinderen, doet een stapje achteruit en laat ze helemaal zelf ermee aan de slag te gaan.
Zo had ik een tijd geleden mijn dochter van 6 jaar de knutselbox gegeven. Ze prikte met een schaar gaatjes in de pingpongballen en stopte daar pailletjes in. Even ging er door mijn hoofd bij het doorboren van de ballen 'dit is niet de bedoeling'. En toen besefte ik dat ook ik een idee heb bij de spullen die ik in de boxen stop. Dat probeer ik los te laten, want waarom zou mijn idee 'de bedoeling zijn' en het idee van mijn dochter niet?
Als ze alleen maar met de wasknijpers spelen terwijl jij denkt dat de lampjes in de box veel interessanter zijn, laat gaan.
Als ze alleen maar de lijm in een potje stoppen en jij vind dat zonde, laat gaan.
Als ze een spijker in een houten plank willen slaan en jij ziet dat de spijker te kort is, laat gaan.
Als je een gaaf idee hebt om de hut nog toffer te maken, laat gaan.
Als je denkt dat de kinderen niet weten wat ze met een box aan moeten, laat nog even gaan.
Wat je wel kunt doen is kijken en genieten. Zie hoe de kinderen spelen, zelf dingen aanpakken en welke ideeën ze hebben. Of hoe ze verbaasd zijn en zoeken naar een manier om ermee te spelen. Het geeft je een inkijkje in hun hoofd, fantasieën, emoties.
Als je je echt niet kunt inhouden: vraag dan eerst of je een idee mag geven.
Als je het niet aan kunt zien dat je kind gefrustreerd raakt als het niet lukt: geef aan dat hij/zij altijd jouw hulp mag vragen.
Als je vindt dat het onveilig is: vraag je eerst af of het echt onveilig is en dan zeg je je kind te stoppen, laat je zien waarom het onveilig is en hoe het op een andere manier zou kunnen.
Ik ben benieuwd wat in jouw ogen 'niet de bedoeling is'?